Zastanawiasz się czasami, dlaczego z kimś rozmawia ci się dobrze, a z kimś innym nie? Co sprawia, że czujesz się wysłuchany albo zignorowany? Jeśli zrozumiesz jakie są cechy dobrego rozmówcy, nie będziesz miał kłopotu z otwieraniem innych jako dziennikarz i jako prywatna osoba. Znajomi, współpracownicy chętniej będą z Tobą przebywali i opowiadali o sobie.

Czego nie lubię podczas rozmowy?

Czego ja nie znoszę u osób, z którymi rozmawiam:

  • zadawania mi pytań, które kompletnie nie podążają za tym, co mówię. Nie drążą tematu, nie dostaję reakcji zwrotnej, że to co powiedziałam jest ważne, ciekawe.
  • kręcenia się, zaglądania w komórkę, przypatrywania się ludziom wokół i przerywania mojej wypowiedzi okrzykami:„ Przepraszam, ja cię słucham, ale popatrz tam…”

Czuję się komfortowo, jeśli uwaga rozmówcy jest skoncentrowana na mnie. Patrzy mi w oczy, a nie taksuje wzrokiem oceniająco. Czuję się wysłuchana, jeśli reaguje na moją opowieść na przykład pytając o szczegóły, a nie zaczyna snuć własną opowieść lub od razu daje dobre rady.

Myślę, że zawsze umiałam słuchać ludzi, choć oczywiście  doskonaliłam tę umiejętność czytając odpowiednie książki, podglądając w pracy moich mistrzów: Janinę Jankowską, Irenę Piłatowską. Od początku czułam, że aby druga osoba zaczęła szczerze o sobie opowiadać, bardzo ważne jest wytworzenie dobrej atmosfery. Doskonale pamiętam reportaż „Proces” z Adamem Bieniem, ostatnim żyjącym z przywódców Polskiego Państwa Podziemnego. To był mój dopiero drugi reportaż dla Polskiego Radia. Zjawiłam się u niego bez zapowiedzi (nie było wtedy komórek). Byłam jedną z pierwszych osób z mediów, której miał opowiedzieć o swoich losach. To był 1989 rok, tak więc dotąd tylko w drugim obiegu można było poczytać o tzw.„procesie Szesnastu” w Moskwie. Adam Bień był zaskoczony moim przyjazdem, ale zgodził się na rozmowę, pewnie dlatego, że byłam przygotowana merytorycznie do spotkania. Na początku bardzo sucho podawał informacje o sobie, potem nagle „popłynął”. Chyba chciał wyrzucić z siebie to wszystko, co przeżył. Miałam wtedy duży magnetofon Uher i mikrofon AKG, niestety niezwykle czuły na każde poruszenie. Dlatego trzymałam go w dłoni przez cały czas w tej samej pozycji. Pamiętam, że w pewnym momencie zdrętwiała mi ręka, mało tego marzyło mi się wyjście do toalety, ale czułam, że jeśli przerwę gestem czy słowem, stracę rozmówcę. Już nie będzie tego przejęcia w głosie, przywoływania obrazów z przeszłości, zapomnienia o mikrofonie. Dlatego jedyne co zrobiłam, to bardzo delikatne przełożenie mikrofonu do drugiej ręki.

Może was to śmieszyć. „Eee, wymyśla”– powiecie. Ale ja jestem pewna, że jeśli wywołamy u rozmówcy chęć podzielenia się historią, której nie miał zamiaru opowiadać wszystkim wokół, to nie możemy zniszczyć tej chwili.

Oczywiście można znaleźć wiele poradników o sztuce rozmowy i nie zamierzamy odkrywać na blogu Ameryki w tym temacie. W dzisiejszym video chcemy z Kasią w nieco przerysowany sposób pokazać, jak nasze zachowanie, mowa ciała są ważne podczas rozmowy.

Zachęcamy do eksperymentu: zaproście znajomą/znajomego do rozmowy, a trzecia osoba niech sfilmuje komórką tę sytuację. Zobaczcie potem, jaką przybieracie pozycję słuchając. Czy Wasze gesty, mimika, pytania, świadczą o tym, że słuchacie z zainteresowaniem, zachęcają do rozmowy? 

Napiszcie koniecznie w komentarzach jak wam poszło.

Powodzenia

Hanna

Wszystkie wymienione wyżej reportaże można znaleźć na stronie www.polskieradio.pl/reportaz

Polecamy
Reportaż, ale co to jest?
jak zainteresować dziennikarza

Kiedy prowadzę warsztaty dla uczniów lub studentów, często okazuje się, że nie bardzo wiedzą, czym  właściwie  jest reportaż. Zazwyczaj studenci  Read more

Jak wygrać konkurs im. Jacka Stwory?
jak wygrać konkurs im. jacka stwory

„Wygranie konkursu stypendialnego im. Jacka Stwory jest proste w porównaniu z tym, co czeka potem laureata” – słyszałam niejednokrotnie od Read more

Czyścimy kibelek, czyli przykład zabawnego reportażu
przykład reportażu

Rzadko kiedy opowiada się z humorem, z pewnym „przymrużeniem oka”.  Ja jednak bardzo lubię takie zabawne historie. Poniżej przykład takiego Read more

Jak zrobić dobry reportaż śledczy ?
reportaż śledczy

Zapewne każdy z nas nie lubi bezosobowych głosów urzędników, rozmów o przepisach, absurdalnych paragrafach. Chcemy emocji w głosie, śmiechu, czasem Read more


0 Komentarzy

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *