Reportaż radiowy a literacki
Czy można oddać na piśmie uśmiech w głosie albo złość? Leciutkie drżenie, które pojawia się przy silnych emocjach. Albo pełną napięcia ciszę.
Można, ale jest to bardzo trudne. A jednak z Katarzyną podjęłyśmy się tego karkołomnego zadania. Obie od lat robimy reportaże radiowe, a teraz postanowiłyśmy wrócić do bohaterów naszych opowieści. I tym razem przygotować reportaże literackie. Dlaczego to było takie trudne? Piszemy o tym we wstępie do książki “Zdarzyło się naprawdę. Opowieści reporterskie”.
Dźwięk to coś więcej niż słowo, dlatego spisany reportaż radiowy bywa odarty z magii. To, co proponujemy w książce, to nowe spojrzenie na sprawy i ludzi, o których opowiadałyśmy kiedyś w radiu. Wróciłyśmy do tych osób, by dowiedzieć się, jak zmieniło się ich życie. Ciekawe, jak przeczytasz naszą książkę? Czy posłuchasz najpierw reportaży radiowych ze strony www.reportaz.polskieradio.pl? A może zajrzysz do nich później? Być może wystarczy Ci tylko słowo pisane. Chciałybyśmy się tego dowiedzieć. Napisz do nas.
Dla mnie okropnym problemem był na przykład reportaż “Zaraz przejdę na drugą stronę” o Joannie Sałydze, znanej w blogosferze jako Chustka. Głosy Joanny i jej syna były ważną częścią dramaturgii radiowego reportażu. Jak sobie poradziłam?- zapraszam do lektury. A Joannę możecie zobaczyć na zdjęciu głównym do tego wpisu. Autorem fotki jest Agnieszka Suchecka.
To, co wyróżnia tę książkę spośród innych zbiorów reportaży, to postscriptum, które dodałyśmy po każdym rozdziale. Dzielimy się naszymi refleksjami, problemami związanymi z danym tematem.
Tak więc to książka dla tych, którzy lubią niesamowite historie, ale też dla uczniów i studentów zainteresowanych dziennikarstwem.
A poniżej znajdziecie link, pod którym jest konkretny reportaż radiowy,
Natomiast książkę można kupić np. klikając na przykład Tutaj:
Mezalians albo historia pewnej ucieczki
My mamy już literacki debiut za sobą. Natomiast tym, którzy też myślą o napisaniu książki polecamy nasze podcasty. Dzielimy się w nich zdobytym doświadczeniem.
Podcast znajdziecie na Spotify, iTunes, Castos.
Kanał RSS: https://torba-reportera.castos.com/feed
Jeżeli nasze podcasty uważasz za wartościowe, chcesz ich słuchać regularnie, zostań naszym Patronem. Na portalu “Patronite” znajdziesz dokładne informacje jak możesz to zrobić i jaką korzyść Ty z tego doniesiesz. Zapraszamy! Kliknij, by zostać Patronem.
7 komentarzy
milasoo · 3 czerwca 2019 o 12:31
O woW! To niesamowite, ale od jakiegoś czasu chodzi po mojej głowie myśl o napisaniu czegoś…tak naprawdę ma być to wartość dodana do mojej artystycznej twórczości, chciałam za jej pomocą podzielić się z innymi, głownie kobietami zdobytą do tej pory wiedzą a tutaj nagle trafiam na Was <3
Hanna Bogoryja-Zakrzewska · 3 czerwca 2019 o 12:36
W pierwszym podcaście mówię o tym, jak dużo wartościowych książek wydają teraz kobiety. Czerpię z ich doświadczenia bardzo dużo. Powodzenia zatem!
Angelika · 3 czerwca 2019 o 15:21
Od jakiegoś czasu myślę o napisaniu książki, ale wiem że od tego długa droga do jej wydania. Tym bardziej gratuluję sukcesu i czekam na kolejny wpis o negocjowaniu umowy.
Hanna Bogoryja-Zakrzewska · 3 czerwca 2019 o 15:27
Nam praca nad książką od pomysłu do realizacji zajęła 2 lata!
TosiMama · 4 czerwca 2019 o 07:29
Bardzo lubię reportaże, choć na tych radiowych często nie potrafię się skupić, wolę jednak słowo pisane.
Katarzyna · 7 czerwca 2019 o 10:38
Radio to medium towarzyszące. Mnie najlepiej słucha się reportaży w samochodzie. Albo gdy idę na spacer. Na czytanie trzeba mieć czas, który nie zawsze jest.
krystynabozenna · 22 czerwca 2019 o 10:57
Pisać tak by oddać emocje nie jest łatwo 🙂
Głosem łatwiej jest przekazać emocje.